یکی از بزرگترین مسائلی که تیم‌های استارتاپی با ایده‌های بسیار عالی، دغدغه‌ی آن را دارند، مسأله‌ی تأمین سرمایه‌ است. امروزه یکی از بهترین راه‌حل‌های مشکل تأمین سرمایه‌ برای استارتاپ‌ها، سرمایه‌گذاری خطرپذیر است. سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital) که از آن با عنوان‌های «سرمایه‌گذاری جسورانه» یا «سرمایه‌گذاری کارآفرینی» نیز نام می‌برند، عبارت است از تأمین سرمایه لازم برای شرکت‌ها و کسب‌وکارهای نوپا ( استارت آپ) و کارآفرین که مستعد جهش و رشد ارزش هستند. این نوع سرمایه‌گذاری دارای ریسک فراوانی است.

سرمایه‌گذاران در هنگام انتخاب سرمایه‌گذاری خطرپذیر خود به اندازه شرکت، دارایی‌ها و خطوط توسعه محصول نگاه می‌کنند. در مقایسه با انواع سرمایه‌گذاری‌های دیگر، وجوه سرمایه‌گذاری خطرپذیر تنها بر سرمایه‌گذاری در مراحل اولیه تمرکز می‌کند. تغییرات در دنیای سرمایه‌گذاری، این نوع از سرمایه‌گذاری را در میان انبوهی از سرمایه گذاران مشروع قابل دسترس‌تر و امکان‌پذیرتر کرده است.

بیش‌ترین سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر از سوی گروه‌های سرمایه‌گذاران ثروتمند، بانک‌های سرمایه‌گذاری و سایر موسسات مالی صورت می‌گیرد که این سرمایه‌ها را در اختیار دارند. این نوع تأمین مالی و افزایش سرمایه در میان شرکت‌های جدیدی که سابقه عملیاتی محدودی دارند و نمی‌توانند سرمایه را به همراه بدهی و یا پیشنهاد سهام عرضه کنند، محبوب است. جذب سرمایه خطرپذیر و استفاده درست از این سرمایه نه تنها موجب می‌شود که یک کسب و کار بر مبنای درستی تشکیل شود، بلکه در راستای به دست آوردن شرکای قوی و بودجه کمک شایانی خواهد کرد. حتی توجه کردن به تکنولوژی‌هایی که سرمایه‌گذاری خطرپذیر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند می‌تواند به شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران در شناخت بهتر گرایش‌های جدید تکنولوژی کمک شایانی کند.

سرمایه‌گذاری خطرپذیر مراحلی دارد، این مراحل شامل موارد زیر هستند: اولین مرحله از سرمایه‌گذاری خطرپذیر بودجه اولیه می‌باشد. این مرحله اولین و مقدماتی‌ترین مرحله شروع یک کسب و کار است. سرمایه‌ای که در این مرحله جذب می‌شود، بیشتر برای تحقیق و توسعه اهداف کسب و کار کاربرد دارد. این امر بدین معناست که در این مرحله کارآفرینان یک کسب و کار در حال گسترش یک ایده بوده و فعلاً وارد مرحله توزیع محصول محسوسی نشده‌اند. معمولا این بودجه برای افزایش نفرات اعضای تیم و انجام تحقیقاتی پیرامون بازاریابی محصول به کار می‌رود. در دومین مرحله، استارتاپ حاضر است به ازای سرمایه بیشتر مقداری از سهام خود را واگذار کند زیرا در این مرحله، استارتاپ رشد به‌انداز خود را نموده و توان جذب سرمایه بیشتری پیدا کرده است درنتیجه امکان رشدپذیری و موفقیت خود را تا حدی ثابت کرده است. سومین مرحله جایی است که استارتاپ بسیار رشد کرده است و دیگر یک شرکت نوپا محسوب نمی‌شود. این مرحله با قدم به مشارکت گذاشتن سرمایه‌گذاران بزرگتر ادامه‌ پیدا خواهد کرد و حتی ممکن است این سرمایه‌گذاران به شکل مشارکتی قدم در کسب و کار استارتاپ گذاشته و یا حتی توسط شرکت‌های بزرگتر خریداری شود. هنگامی که یک ایده به سرانجام برسد و رشد قابل توجهی که از آن انتظار می‌رود را داشته باشد، سرمایه‌گذار به میزان قابل توجهی سود خواهد کرد.

مجموعه‌ی معنا با رویکرد خطرپذیر و با هدف ایجاد ارزش افزوده در چرخه‌ی معدنی، در حال حاضر بر سرمایه‌گذاری با این سبک متمرکز است. ما بر این باوریم که با پذیرفتن چالش‌ها و گذر از آن‌ها، می‌توان به دستیافته‌هایی بهتر و فراتر از آنچه تا به الآن به آن دست یافته‌ایم، برسیم.

سرمایه‌گذاری معنا بر ایده‌های جدید و با سطح فناوری بالا در حوزه‌ی اکتشاف و بهره‌برداری، خود گواهی بر دیدگاه خطرپذیر مجموعه‌ی معنا است.