الکترود – فروآلیاژ:
در صنعت فروآلیاژ، برای ساخت آلیاژهای آهنی، به سایر عناصر نیاز داریم. از ترکیب انواع عناصر با آهن، آلیاژهای آهن تهیه میشوند. آلیاژهای کربنی و سیلیکونی از جملهی این آلیاژها هستند. در فرایند ساخت آلیاژها، با کمک جریان برق که از طریق الکترودها، تبدیل به گرمای بسیار بالا میشود، مواد ذوب میشوند و وارد فرایند ترکیب و تولید آلیاژ میشوند. الکترودهای استفاده شده در صنعت، الکترودهای کربنی یا گرافیتی هستند.
اما آیا فقط الکترودهای مورد استفاده، نوعی خاص هستند و قابل جایگزینی نیستند؟ پاسخ منفی است. الکترود به صورت عمومی در دنیا با فرایند کک سازی، تکلیس، مخلوط سازی، قالب گیری، پخت، تلقیح، پخت مجدد و گرافیت سازی و ماشینکاری ساخته میشود. مادهی اولیهی ساخت آن، نفت خام و قیر است و در نهایت با عملیات انجام شده بر روی آن، الکترود تولید میشود.
ایدهی تولید الکترودهای گرافیتی به صورت مستقیم از قیر، یکی از ایدههایی است که مجموعهی معنا در حال سرمایهگذاری و توسعهی دانش در زمینهی آن است. در ایدهی مذکور، تمامی مراحل ککسازی، تکلیس تا قالبگیری، در یک مرحله انجام میشوند و فرآیند تولید الکترودهای غیر گرافیتی، به صرفه خواهد بود.
پیشبینی میشود که در روش مذکور( روش زِفت)، کیفیت الکترود تولیدی بالاتر از روشهای رایج تولید الکترود باشد. از جمله دلایل میتوان به تولید مستقیم و استفاده از قیر نفتی اشاره کرد. قیر نفتی به نسبت مواد مشابه خاکستر کمتر و آسفالت پایینتری دارد که باعث میشود کیفیت نهایی از جمله مقاومت الکتریکی و ضریب انبساط دمایی کمتر باشد. این موارد از جمله ویژگیهایی است که برای مصرفکننده ایجاد ارزش میکند.
رسالت مجموعهی معنا، تمرکز و تلاش در راستای کاهش وابستگی کشور به واردات و ایجاد توان بهکارگیری دانش و استعداد داخلی و افزایش خودباوری است و با توجه به این رسالت، سرمایه گذاری بر تولیدات اینچنینی، بخشی از تلاش معنا در این راستا است.